Στο Βήμα της Κυριακής ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας
κάνει λόγο για αναγκαία συμπώρευση ολου του χώρου της
αριστεράς,παραδοσιακής και ριζοσπαστικής,οικολόγων καθώς
επίσης και της μερίδας των σοσιαλιστών του ΠΑΣΟΚ που
βλέπουν καθημερινά την έννοια του σοσιαλισμού να εξευτελί
ζεται.
Για την έξοδο απο την κρίση αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας σαν
μοναδικό τρόπο την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του χρέους
ως προς τον τρόπο πληρωμής.
Τα μέτρα της κυβέρνησης θα είναι ανάλογα σε όλους και οχι
μόνον στούς εργαζωμένους και τους κοινωνικά αδύναμους.
Το γιατί δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του υπουργού των
Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου ο πρόεδρος του ΣΥΝ απάντησε
οτι η πρόσκληση αυτή έγινε μόνον για να μην υπάρξει ολική
κυβερνητική συντριβή κάτω απο το βάρος του πολιτικού κόστους.
Θεωρεί επίσης ο πρόεδρος του ΣΥΝ για την εκ μέρους κυβέρνησης
στάση των πληρωμών "στημένο παιχνίδι"
Τον τελευταίο καιρό υπήρξαν κατηγορίες κατά του ΣΥΝ οτι
υποθάλπτει το κίνημα του "δεν πληρώνω" για τις αστικές συγκοι
νωνίες και τα διόδια.Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρει σαν πραγματι
κούς υποκινητέςτις παράνομες συμβάσεις των εργολάβων και
τις αυξήσεις του 40%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πέθανε, ζήτω ο νέος ΣΥΡΙΖΑ

Του Βασίλη Κωτούλα

Τώρα είμαστε στην επόμενη μέρα, στην επόμενη σελίδα. Οι σύντροφοι δημιούργησαν τη Δημοκρατική Αριστερά και με χαρά είδα ότι στο κόμμα αυτό ενεργοποιήθηκαν και κάποιοι καλοί μου σύντροφοι και ελπίζω αυτοί και οι νέοι σε ηλικία αγωνιστές να ανανεώσουν και τον ηγετικό του πυρήνα, γιατί αυτός παραμένει τόσο στενός και τόσο παλιός, τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, και αυτό δεν δείχνει -όπως δεν έδειχνε και κατά τη διάρκεια που συγκροτούσαν τη λεγόμενη "Α.Π." στο πλαίσιο του ΣΥΝ- τίποτε το ανανεωτικό.
Θα ευχόμουν και στο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς να έχει καλή πορεία και από τη σκοπιά του να συμβάλει στο να πραγματοποιηθεί το ρήγμα εις βάρος του μεταλλαγμένου και ακραία πλέον νεοφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ. Οι αρχικές μου ανησυχίες ότι οι κοινωνικές και πολιτικές δυναμικές θα ωθούσαν τη Δημοκρατική Αριστερά να έχει την κατάληξη του τέως συντρόφου του ΙΚΚ που από μετεξέλιξη σε μετεξέλιξη, δηλαδή από κατρακύλα σε κατρακύλα, από την αρχική αποκομμουνιστικοποίηση στην αποαριστεροποίηση και αρκετοί, ακόμη και ηγέτες του πάλαι ποτέ κραταιού ανανεωτικού ΙΚΚ κατέληξαν να είναι σήμερα και αντικομμουνιστές, ευτυχώς φαίνεται να μην επαληθεύονται. Τις ανησυχίες μου για την πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς δεν τις τροφοδοτούσαν μόνο οι δυναμικές της πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας των τελευταίων δύο περίπου δεκαετιών της Ιταλίας και της Ευρώπης, αλλά και το γεγονός ότι το περιεχόμενο αρκετών κειμένων συντρόφων της λεγόμενης "Α.Π.", όσο ήταν στον ΣΥΝ και σήμερα είναι στην Δημοκρατική Αριστερά, ταυτιζόταν και ταυτίζεται -χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν και να το συνειδητοποιούν- με αντίστοιχα και σχετικά παλαιότερα κείμενα και προβληματισμούς (και έχω αρκετά τέτοια στο αρχείο μου) των τέως Ιταλών συντρόφων. Στην ελληνική πραγματικότητα όλα τα παραπάνω δεν θα οδηγούσαν και δεν θα οδηγήσουν να γίνει το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς κάτι σαν το αντίστοιχο μη αριστερό Δημοκρατικό Κόμμα της Ιταλίας, το οποίο έχει στις γραμμές του πολλά μέλη και ψηφοφόρους αριστερούς, χωρίς το ίδιο ως κόμμα να είναι αριστερό, αλλά να γίνει τσόντα του ΠΑΣΟΚ.