Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου αισθάνονται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις μέρες μας, γεγονός που τους επιτρέπει να σχεδιάζουν με άνεση την επικοινωνιακή διαχείριση του δεύτερου μέρους του πακέτου του Μνημονίου. Ανησυχούν, βεβαίως, ότι η οικονομική ύφεση αποσυνθέτει μέρος του μπλοκ εξουσίας, εμπιστεύονται όμως το «ταξικό τους ένστικτο». Εξ άλλου οι παροχές προς τις μερίδες του κεφαλαίου, η συμπίεση δηλαδή του εργατικού κόστους και η απορρύθμιση της κοινωνικής προστασίας της εργασίας, η εξαγωγή της απόλυτης υπεραξίας που λέγαμε παλιά, είναι μόνιμη, ενώ η ύφεση συγκυριακή. Αυτό τουλάχιστον υπόσχονται.Ο Παπανδρέου, όπως και το πολιτικό σύστημα συνολικά, γνωρίζει εκ πείρας την σχετική αυτονομία του πολιτικού καθώς και την ισχύ των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους. Αντίθετα ένα μεγάλο τμήμα της αριστεράς αναφέρεται σε αυτά μόνο στα λόγια. Η κυβέρνηση ξεπέρασε -με τραύματα και απώλειες- το πρώτο «κύμα» των ανοιξιάτικων κινητοποιήσεων εναντίον των μέτρων της και προετοιμάζεται για το δεύτερο.Προετοιμάζεται πολιτικά και ιδεολογικά. Πολιτικά υφαίνει το «συνταγματικό» τόξο της συναίνεσης, της συναίνεσης στο Μνημόνιο και της νέας κοινωνικής πραγματικότητας που εγκαθιδρύει, της επιστροφής δηλαδή στους όρους εκμετάλλευσης και κοινωνικής αναπαραγωγής των αρχών του εικοστού αιώνα. Ο ΛΑΟΣ, η Νέα Δημοκρατία και η Δημοκρατική Αριστερά είναι οι επίσημοι προσκεκλημένοι στο πάρτι, όπως και η Μπακογιάννη και πολλά πρόσωπα, εκπρόσωποι των ελίτ με βαρύνοντα λόγο στον δημόσιο χώρο.Η πλειοψηφία ανταποκρίνεται για τους δικούς της (επί μέρους) λόγους: η Νέα Δημοκρατία γιατί περιμένει να κάνει τη βρώμικη δουλειά το ΠΑΣΟΚ και γιατί προέχει η αντικατάσταση του φθαρμένου πολιτικού προσωπικού της, ο ΛΑΟΣ γιατί είναι αποφασισμένος να διατηρηθεί πάση θυσία εντός του πολιτικού συστήματος. Η Δημοκρατική Αριστερά όμως; Με όρους πολιτικής τακτικής και αυτοτελούς βιωσιμότητας του σχήματος είναι «ακατανόητη» η βιασύνη της να συνάψει συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ τόσο γρήγορα, αρχής γενομένης με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ούτε φυσικά μπορεί να διαχειριστεί το πολιτικό μήνυμα απο-πολιτικοποιώντας τις αυτοδιοικητικές εκλογές.